- ifçin
- z. məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq. – Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. «Koroğlu». Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H. K. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ifçin
Look at other dictionaries:
ifçin — I (Borçalı, Xanlar, Qazax, Tovuz) səliqəli II (Zaqatala) möhkəm, yaxşı. – Büyün atı ifçin nalladacam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ibçin — bax ifçin. <Səttar:> Gözlərinin qırağına elə bil qara qaytan tutulub, dırnaqları ibçindir. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ipçin — bax ifçin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yollatmaq — icb. Başqası vasitəsilə yollamaq. Yay olanda dağa yollat! Yaz olanda ifçin nallat! «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
